تو اي تاريخ بشکند قلمت ?
اگر ننويسي بر بسيجيان مظلوم اين فرزندان امام خميني چه گذشت ؟
جنگ بود امام بود و دلدادگي ! بسيجي دلداده امام خويش بود . امام که فرمان داد بسيجي به ميدان رفت کربلا رازي شد در دل همه بچه بسيجي ها ،
جنگ بود و مردانگي و وفا ، گلوله و آتش و خون ،
خاک و خمپاره و خاکريز و مين و معبر و کمين ،
ترکش و آه و فرياد يا حسين ،
موج خمپاره بود لرزش تن بسيجي ،
يکي آسماني ميشد . يکي حسرت ميخورد. يکي طالب ميشد يکي هم يادگار هشت سال دفاع مقدس دردمند‘ هم جان مي باخت وهم ميماند پر درد و رنج ‘ رنج رنج ترکشها ‘ درد درد گيجگاه
پانزده ساله بود . ترکش که خورد موجي که شد . پانزده سال بيست سال ديگر گذشت .
زمان چه سنگين ميگذرد با درد و رنج ترکشها ‘
قفسي تنگ به وسعت دنيا
قراردادي بلند با ترکشها